Vía os reflexos dun home atormentado
cabizbaixo camiñaba,
si fose un soño os pelizcos non doerían
era está sociedade unha sucia envoltura?
Un lixo corrosivo capaz de esnaquizar un mundo,unha ilusión.?
Un mundo conservador e individualista?
Un mundo triste e desolador?
Un mundo paradóxico?
Un mundo de teletenda.
Un mundo práctico e ideal, pos de sempre,
Un mundo no que crecer é unha odisea
Un mundo contaxiado por virus,bacterias,relixión,caciques,desigualdade.
Un mundo prometido por un político en campaña electoral.
Un mundo no que a palabra cambio só ten un significado monetario,
un mundo onde o capitalismo é a súa maior destrución.
E onde as persoas as súas maiores aliadas.
Onde a Globalización será nos libros de texto o comparable a desertización
pero da cultura.
Loitarase
Mísiles de Esperanza,bombas de liberdade,gritos de salvación, a nosa artillería!!
O pobo unido o noso escuadrón!
Armemos unha revolución.!
Cabe salientar o espírito de "El Drogas" pero sobre todo o carácter de rebeldía e a actitude de Evaristo,deus mellor vivir así 2 anos que vivir 90 de parasito social axudarías máis.grazas
.
A globalización ten moitas cousas boas como a deforestación cortar arbores en si non está mal o problema é o modo de facelo,as consecuencias que acarrea un mal sistema si que o son,un mal planteamento,unha actitude de egoísmo.E un deserto o próximo panorama.
E na globalización está ben saber como é a outra punta do mundo pero son as cousas minúsculas cas que tamén nos deberíamos de quedar,os detalles.Non simplemente destruílos, restarlle toda importancia.Son como unha especie no ciclo da vida.Matas a especie e alteras o ciclo,unha cadea que non se debe romper.
No hay comentarios:
Publicar un comentario